Η συγγενής ανεπάρκεια λακτάσης αντιμετωπίζεται με αντικατάσταση του μητρικού γάλακτος και του συνηθισμένου βρεφικού γάλακτος με μια φόρμουλα χωρίς λακτόζη. Ως εκ τούτου, καθώς το βρέφος αναπτύσσεται, ενδείκνυται μια διατροφή χωρίς λακτόζη, ακολουθούμενη από ισόβιο αποκλεισμό της λακτόζης. Συχνά συνιστάται διαιτολογική υποστήριξη για την εξασφάλιση επαρκούς πρόσληψης θρεπτικών συστατικών, σε αυτή τη δίαιτα αποκλεισμού.

Στα άτομα με πρωτοπαθή ανεπάρκεια λακτάσης, όπου διατηρείται σε κάποιο βαθμό, η δραστικότητα της λακτάσης, ο αποκλεισμός της λακτόζης είναι συνήθως περιττός. Εάν συμπεριληφθεί μικρή ποσότητα λακτόζης στη διατροφή μπορεί πραγματικά να βελτιώσει την ανοχή στη λακτόζη μέσω αλληλεπίδρασης με την εντερική χλωρίδα. Ωστόσο, ο μακροπρόθεσμος περιορισμός της λακτόζης, συνήθως, χρειάζεται.

Τα επίπεδα ανοχής ποικίλλουν, αλλά ακόμη και τα άτομα με ένα χαμηλό επίπεδο δραστηριότητας λακτάσης μπορούν συνήθως να καταναλώσουν περίπου 12-15g λακτόζης (δηλ. περίπου 250 ml γάλα) και υπόλοιποι μπορεί να ανέχονται έως και το διπλάσιο από αυτή την ποσότητα.

Ζυμωμένα προϊόντα, όπως το τυρί και το γιαούρτι (ειδικά το ζωντανό γιαούρτι), είναι συχνά καλύτερα ανεκτά από το φρέσκο γάλα, λόγω της παρουσίας ωφέλιμων βακτηρίων.

Σκληρά τυριά είναι επίσης γενικά καλά ανεκτά, καθώς περιέχουν πολύ χαμηλό επίπεδο λακτόζης επίσης, θεωρείται ότι η λακτόζη είναι καλύτερα ανεκτή όταν καταναλώνεται ως μέρος ενός γεύματος, λόγω της επίδρασης του χρόνου διέλευσης του εντέρου.

Η θεραπεία για τη δευτερογενή ανεπάρκεια λακτάσης περιλαμβάνει την αποχή από την κατανάλωση λακτόζης για δύο έως τέσσερις εβδομάδες ανάλογα με το πόσο επιμένουν τα συμπτώματα δυσανεξίας. Με σταδιακή επανεισαγωγή τροφίμων που περιέχουν λακτόζη, η ανοχή επιστρέφει. Τα βρέφη μπορεί να χρειαστούν μία φόρμουλα χωρίς λακτόζη (ή φόρμουλα σόγιας εάν είναι άνω των έξι μηνών) κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το μητρικό γάλα, συχνά, μπορεί να εξακολουθεί να είναι ανεκτό ή σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνταγογραφηθούν σταγόνες λακτάσης για να βοηθήσουν τα μωρά που θηλάζουν να απορροφήσουν τη λακτόζη από το μητρικό γάλα.

Για όσους έχουν σοβαρή δυσανεξία στη λακτόζη, ενδεχομένως, να χρειάζεται να ελέγχουν προσεκτικά, τις ετικέτες τροφίμων, ποτών και φαρμάκων, για να δουν εάν περιέχουν λακτόζη (η λακτόζη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διογκωτικός παράγοντας σε φάρμακα). Η νομοθεσία της ΕΕ για την επισήμανση τροφίμων επιβάλλει ότι το γάλα πρέπει να επισημαίνεται σαφώς, όταν υπάρχει σε ένα προϊόν, καθώς και ότι πρέπει να είναι διαθέσιμες γραπτές ή προφορικές πληροφορίες, για τα τρόφιμα που πωλούνται χωρίς σήμανση, όπως σε εστιατόρια, ντελικατέσεν και καφετέριες.

Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η διατροφική επάρκεια σε μια δίαιτα με μειωμένη πρόσληψη λακτόζης, ειδικά όσον αφορά το ασβέστιο, τις πρωτεΐνες, τις βιταμίνες και τα μέταλλα. Οι επιλογές χωρίς λακτόζη είναι ευρέως διαθέσιμες από σούπερ μάρκετ, ηλεκτρονικά καταστήματα και καταστήματα με βιολογικά τρόφιμα (βλ. Πίνακα 1).